Fabrounìo-di-pichot
Fabronia pusilla
Fabroniaceae
Nom en français : Petite fabronie.
Descripcioun :Aquelo mousso pluroucarpo proun pichoto trachis sus li pège umide d'aubre, majamen de roure e d'éuse. Li cambo iregulieramen ramificado dounon de tepiero denso verdo. Li fueio en lanço emé uno pouncho e i bord ciha soun mistoulino de 0,3 à 0,8 mm (x 0,1-0,4 mm). L'urno èi quàsi redouno emé uno couifo en pouncho. Douno facilamen d'espouroufite en ivèr e à la primo.
Usanço :i' pas trop pèr s'engana. Isto uno meno proche e raro, Fabronia ciliaris, que se recounèis à si fueio just dentado e noun cihado.
Port : Pluroucarpo
Taio : 0,2 à 0,4 cm
Fueio : 0,4 à 0,8 mm
Tipe bioulougico :
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Fabronia
Famiho : Fabroniaceae
Ordre : Hypnales
Coulour de la flour :
Petalo : 0,2 à 0,3 mm
Ø (o loungour) flour : Coumplet
Flourido : Printèms
Ivèr
Sòu : (Si)
Autour basso e auto : 50 à 1800 m
Aparado : Noun
Óutobre à desèmbre
Liò : Pège
- Aubre
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Oulartico
Ref. sc. : Fabronia pusilla Raddi, 1808
Bruisso-di-garçoun
Sideritis provincialis
Lamiaceae Labiaceae
Noms en français : Crapaudine de Provence, Crapaudine hérissée.
Descripcioun :La bruisso-di-garçoun es uno pichoto planto lignouso que trachis dins li tepiero secarouso, souvènt dins li relarg ounte i'a pancaro forço planto. Èi di proun peludo, fai de flour jaunasso groupado en verticilo en aut di cambo. Li grano soun burello, un pau tacado de negre .
Usanço :Avèn ges d'usanço couneigudo pèr la bruisso-di-garçoun. Fau saupre que proun de meno de Sideritis sèrvon pèr faire de tè coume sa cousino, lou Tè-de-campagno.
Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 10 à 50 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Sideritis
Famiho : Lamiaceae
Famiho classico : Labiaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : irregulièro
Ø (o loungour) flour : 7 à 10 mm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Endemico de Prouvènço e Ligurìo
Liò : Tepiero seco
- Roucaio
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Estenoumediterranenco-Nord-Ouèst
Ref. sc. : Sideritis provincialis (Jord. & Fourr. ex Rouy) Coulomb & J.M.Tison, 2010